Op de plaatjes zag het er beter uit...

Zondagochtend eerst ons hondje naar de Bankertstraat gebracht. Dat is een prima logeeradresje gebleken:). Daarna moesten we toch echt even flink door met schoonmaken. Ons huisje is door de drukte van afgelopen tijd niet altijd goed – of zeg maar vaak niet - lekker onderhouden.

Jakkie had geen zin om te stressen en we hadden besloten de trein van 8 over 4 of 8 over 5 te nemen. Dat je dan wat langer over het inpakken van de koffers doet, heeft als voordeel dat je rustig na kan denken of je echt niets vergeten bent. Minpuntje is wel dat er stiekem iets meer in terechtkomt… Haha we weten niet waarom, maar Stefke heeft de zwaarste koffer. En o jee ook nog 22.9 kg, das krap aan.

Het is vandaag eigenlijk best lekker weer en we besluiten nog een drankje te doen in de tuin met Manoes, onze taxichauffeuse en housekeeper. Goh wat is het eigenlijk lekker rustig hier he! Best een fijn tuintje en een lekker drankje ook. Okay, we nemen een trein later hihi.

Jawel de trein van 8 over 6. Bij Leiden tegenwoordig overstappen op trein richting Amsterdam. Hele reis in het portaaltje gezeten, maar helemaal geen vervelende rit, ging eigenlijk best snel. Vanaf Schiphol naar het Citizen M gelopen, is maar 5 min. Hele hippe kamer met douche en toilet midden in de kamer met een glaswandje eromheen. Een bed met uitzicht op Schiphol en alles via de afstandbediening te regelen, leuk!

Er is 24/7 eten in het hotel, maar dat zit toch echt allemaal in koelingen en van die Albert Hein sushi hadden we ff geen zin in. Toen maar, om alvast een beetje in de sfeer te komen, een BK-tje gedaan op Schiphol.

Vervolgens moest Jakkie zoals het hoort een reisverslag gaan typen, maar we waren zelfs te gaar om tv te kijken (ook al ging het over mind tricks in Vegas). Dus lekker slapen tot morgenochtend 6 uur. Goed bed, fijn dekbed, zachte lakens, maar Jakkie is ieder uur wakker geweest. Gewoon door het idee dat als we ons zouden verslapen…

Maandagochtend om 7 uur naar Schiphol gelopen. Paspoorten in de KLM-zuil =goed systeem. Koffers afgeven. Jakkies koffer 21,3 en Steve’s 23 kg. Daarna door de douane en ff wat gegeten bij Bread. Nou dat eten op Schiphol blijft mwahh. Daarna geurtje, tijdschriften en boek gekocht. Ff nog iets drinken en een keertje plassen en voordat we het wisten was het al tijd om te boarden.

Steve heeft deze keer echt goede plaatsen geregeld. Achterin het vliegtuig zitten we lekker in een 2-zitter met nog zo’n 30-40 cm ruimte tussen het raam en de stoel. Dus extra beenruimte aan de zijkant en daar kan je ook je troepjes een beetje stallen. Achter ons blijkt niemand te zitten, maar die plek wordt snel ingepikt door een Amerikaanse University boy, door ons gedoopt tot ‘de blauwe trui’. Grrr die heeft natuurlijk geen cent extra betaald om daar te zitten. Dat steekt toch een beetje….

Maar goed het is rustig achterin. De jankende kinderen zitten verder naar voren en komen alleen af en toe langs voor een toiletbezoek. Er zijn geen luidruchtige of stinkende mensen. Uhhh niks te klagen dus. Steve heeft 2 filmpjes gekeken, Jakkie heeft haar videosysteem amper aangehad. Het gekochte boek Bonita Avenue is erg boeiend en speelt zich toevallig ook gedeeltelijk af in San Francisco en Los Angeles.

Onderweg eerst warm eten en 1,5 uur voor het landen ook nog lunch gehad. Ook nog wel een beetje geslapen, maar o wat is het toch vervelend als je wakker schrikt met een droge keel. Heb je weer lekker gênant/charmant met je mond open zitten slapen natuurlijk.

Laatste uurtje vooral het flight tracking systeem gevolgd. Net of dat speciaal voor ons is ontworpen. Vast toevallig, maar toch worden flink wat plekjes waar we geweest zijn of deze keer naar toe gaan benoemd. Helena, Spokane, Reno, Fresno (brrr van de Louis Theroux docu), Rocky Mountains, Sacramento en Santa Fe.

Rustige, vroeg ingezette landing waardoor je een heel groot gebied van San Francisco te zien krijgt. Steve heeft bijna geen last van zijn oren gehad en die van mij hebben gedurende de reis amper 2 x geklikt. De vlucht heeft 10,5 uur geduurd en om 11:50 local time zijn we geland. Daarna in de visitorsrij voor de douane. Dat duurde wel ff lang en de blauwe trui is aan het voordringen. Bij douane natuurlijk geen vriendelijke meneer, gewoon: ‘fingers right hand, thumb! Fingers left hand, thumb! Look @ camera!’ En klaar.

Dollars is volgende missie. Bank of America snel gevonden. En ja hoor wie staat er weer achter ons? De blauwe trui… Vervolgens naar de BART, gaat Jakkie het systeem aan een Aziatisch meisje uitleggen ipv Steve te helpen. Das nie goe eej. Nou met gek vertrouwd aanvoelende trein richting Powel street. Dat het bekend voorkomt is niet zo gek, want we komen ook langs station Colma en dat was onze opstapplek vanaf Pacifica.

Steve had al helemaal uitgezocht hoe we moeten lopen naar het hotel. Maar Jakkie was er toch niet zo blij mee. We liepen gelijk de getto binnen, lammen, blinden en melaatsen, zwervers, hoeren… Ikke achter Steve aanhobbelen, weet je het zeker, want ik durf niet nog een blok verder dan dit???? O gelukkig daar is het Mark Twain Hotel. Jaaahh en op de plaatjes zag het er echt beter uit. Gelukkig heeft Jakkie het zelf gekozen.

Toch nog even nagevraagd vanaf welke straat het echt gevaarlijk wordt. Het ligt aan de rand van Tenderloin, 2 straten verder moet je niet lopen, maar we zitten nog tegenover het Hilton dus dat geeft hoop. Jakkie vindt het maar een vlooienkamer (ik wilde toch liever een Holiday Inn). ’t Is een beetje vergane glorie, klein badkamertje, vloerbedekking hmm, gammel bed, maar dat van die vlooien is niet terecht denk ik, want het oogt wel schoon en het beddegoed ruikt fris, dus vooruit maar weer.

Okay deze keer dus niet slapen… Het is 2 uur ’s middags, ff ’n beetje opfrissen en via een betere straat richting Union Square gelopen. Neeeejj de Designer Shoe Warehouse is weg. Die vinden we blijblijblij wel een blok verder netjes verbouwd. Nog geen keuze kunnen maken, beetje wappie toch wel. In Nederland is het toch 2 uur ’s nachts ofzo. Wel een beetje trek. Lori’s diner had Steve al thuis gecheckt, dus niet moeilijk gedaan en daar gaan eten. Een California Burger voor Jakkie en Big Bopper voor Steve. Biertje en Margarita erbij, dat hakt er flink in haha. Nou toch maar terug naar het hotel voor een tukkie.

Ja en dus gingen we rond 7 uur slapen. Nog wel veel vreemde geluiden gehoord, SOS op de radiator, soort druppen (maar vast niet in onze kamer…). Toch is de straat betrekkelijk rustig. Jakkie heeft tussen de tukjes door nog wel ff uit het raam gekeken af en toe en spotte een zwerver voor het Hilton en 2 dames (van lichte zeden?). Echt wakker werden we rond 2 uur ’s nachts (wederom) door een ronkende bus. De bus van Lil’ Kim wel- te- verstaan! Hele tijd zitten gluren als echte groepies of ze misschien via de achteringang de bus in ging, maar niets gezien.

Toen maar eens aan mijn huiswerk begonnen… Het is nu 4.45, Steve ligt al weer een uurtje bus te spelen. Ik ga denk ik ook nog ff uurtje proberen te slapen, … of ff lezen in Bonita Avenue