Spoken in Spokane

Reguliere tijd eruit. We gaan het niet redden met de grote fles vanillekoffiemelk dus gisteren hebben we een kleinere met hazelnootsmaak gekocht. Iets minder zoet, maar ook lekker. We vertrekken na de koffie op de 90 richting Spokane. We gaan ontbijten bij een Diner, beetje onderzoek doen. Was al veel eerder de bedoeling, maar komt er steeds niet van. We maken zelf steeds van de goeie maaltijden. We hebben iets van de tomtom gekozen, 'Satalite Diner'. Ff de site gecheckt en het menu lijkt een classic, dus het proberen waard.

Vrij snel verlaten we Idaho en rijden we onze laatste staat binnen, Washington. Steve blij, de klok mag een uurtje terug. We zijn weer in Pacific time zone en ineens heerlijk vroeg. Als we na zo drie kwartier rijden in de buurt van de diner geraken, voelen we al gelijk dat dit mis is. Bij de afrit van de snelweg de eerste zwerver. Slecht voorteken, zegt niet altijd alles, maar vandaag natuurlijk wel... De wijk is verlaten, bijna geen auto's, veel graffiti en meer zwervers en een paar hoeren. Dit gaan we dus niet doen! La ma zittuh dat ontbijt. Snel weer onder die rare lage bruggen door (uhhh hoeveel voet hoog waren we nou ook alweer?) de snelweg op!

We vervolgen onze route op de 90. Niet zoveel te zien, vrij vlak, geel gras en beregende groene stukken landbouwgrond. We stoppen vòòr 11 uur bij een rest area en Jakkie maakt gewoon weer zelf ontbijt/lunch. Tosti en koffie, niets mis mee. Rond een uur of 12 gaan we van de interstate af en rijden richting Wenatchee. Haha gaat Steve voor het eerst sinds 3 weken weer eens proberen te koppelen... Ja dat was dus de rem, Jakkie bijna door de voorruit hihi. Jammer we verliezen onze goede radiozender, dat is zo'n drama hier de radio. Maar deze was echt leuk voor een uurtje of 2 en goede muziek onder het rijden verhoogd de feestvreugde!

We moeten eigenlijk tanken, maar blijven pompen skippen hopende op een betere prijs. $3,65 is te veel, we zien $3,54 maar willen nog lager. Ja en dan bereik je de camping en zegt de enige pomp in de buurt gewoon weer $3,65 haha krenten, eigen schuld. Wel een Safeway naast de camping, nee we hebben 'bijna' niets nodig.

Op de camping krijgen we voor het eerst een viertal plekken te zien. Het is een KOA dus we mogen mee op de golfkar met een man die uiteraard... een geel shirt aanheeft, alleen de beker mist. We kiezen een plek op de meadow. Jakkie moet toch echt nog wat trachten te bruinen. Maar eerst toch heel even naar de Safeway. Zakje sla voor ceasar salade, biertjes, broodjes en ook toch nog vlees voor morgen. En stiekem wat foto's genomen van de winkel om een indruk te geven van de geweldige groenteafdeling, Steve is helemaal blij met de vleesafdeling. Lekker vlees en kost niet veel.

Trouwens nog vergeten te melden dat de natuur en de omgeving weer wel verrassend mooi werden toen we van de snelweg afgingen. Eerst allemaal boomgaarden met bessen, druiven en kersen. Jammer hadden we net grote zak kersen in de supermarkt gekocht. Hier natuurlijk allemaal landwinkels... Daarna werk het flink bergachtig met paarstinten. Met geen andere staat te vergelijken, niet verwacht maar hier ontzettend warm en eigenlijk lijkt het nog het meest op Nevada.

De rest van de middag heeft Steve lekker gerelaxt in de camper met aircootje aan en Jakkie weg liggen smelten naast de camper. Om 6 uur hoopten we dat de koters wel een beetje uit het zwebad zouden zijn. Niets was minder waar, ze sprongen er flink op los. Een baantje trekken was onmogelijk, maar goed niet zaniken, we zijn een beetje afgekoeld. We hadden echt geen idee dat het in Washington ook zo warm zou zijn.

Terug bij de camper gewacht tot de zon een beetje weg was. Jakkie alvast in de schaduw begonnen aan het reisverslag. Na een uurtje konden we rustig aan met eten prepareren beginnen. Vandaag hebben we de luxe dat we kunnen kiezen welke bank we nemen. Doen we een keertje aan de andere kant van de camper. Kan Steve de inhoud van de koelkast door het raam aangeven:). Vandaag een zak kant en klare ceasar salade, nou ja je moet het nog wel door elkaar heen mixen. De dressing is nogal zuur maar de 'parmesjaan' en de croutons zijn lekker. Erbij krijgen we voor de laatste keer een megastuk rund.

Als we nog een beetje buiten aan het prullen zijn krijgen we nog een cadeautje; een hert vlakbij in de bosjes. Jakkie loopt er al foto's schietend naartoe. Het beest trekt zich er niets van aan, wil niet eens een beetje doorlopen voor een beter shot... Even later gaat ie toch op een gunstigere plek besjes eten. Steve waagt ook nog een kansje, ook hieraan stoort het beest zich niet. En opeens is ze het beu. Net of ze dacht: 'en nou opzouten, d'r zit vast wel een goeie bij!'