Long way from home

Gisteravond lekker buiten gegeten. Restje pasta van gisteren opgewarmd in de maggie. Sla met tomaat, ui en thousand island-dressing, we staan tenslotte op de thousand lakes-camping. En ook nog beef brats op de bbq. Er is hier alleen wijn te krijgen in de liquor store en die is 7 mijl verderop. Aangezien we geen zin hadden om daar nog naar toe te rijden, doet Jakkie maar een Corona en dat gaat best aardig;).

Een beetje op tijd gaan pitten, want omdat we onze route aangepast hebben, geen Canyon de Chelly, maar in 1 ruk door naar Albuquerque. Half 8 eruit, gisteravond nog gedoucht, dus om 10 over 8 waren we on the road again. Jakkie heeft eerste shift. Hoppa gelijk 169 mijl rechtdoor op de tomtom. Het is wel een scenic route en onderweg erg veel moois te zien. Ook heerlijk rustig, ik denk soms wel een uur geen auto’s achter ons.

Ons eerste stopje gemaakt rond een uur of 11. Mooie plek, daar koffie en zelf gebrouwen sandwiches genuttigd. Een klein stuk verder kwamen we door Glenn Canyon recreational area. Das een beetje bekend gebied, hoewel we deze weg niet eerder gereden hebben is het daar gewoon super mooi. Eerst zie je de Dirty Devil River tussen de rode rotsen door en daarna gaat ie over in de Colorado River die dan weer uitkomt op Lake Powell. Daar hebben we in 2010 in gezwommen.

Vervolgens was het een fijn stuk rijden met niet al te veel heftige bergen en dalen de 95 volgend. Bij Bluf hebben we maar weer eens getankt en een trachten te pinnen, maar Steve kreeg niet de verzochte 200 dollar, maar 125. Vermoedelijk was de ATM leeg, hij het braaf zeggen tegen de ietwat stevige en ietwat lelijke Indiaanse, netjes zoals het apparaat adviseerde, maar vermoedelijk was ze met haar gedachten bij de volgende portie friet, want er kwam weinig reactie. Nou verder alleen tanken en niets kopen, doei doei.

Klein stukje terug om via de 162 iets van Colarado mee te pakken en daarna New Mexico binnen te rijden richting Shiprock. Vanaf daar waren het verder een beetje vage dorpjes tegen elkaar aan, armoedige huizen, trailers. Aan ruimtelijke ordening doen ze daar niet. Nog een stop gemaakt rond een uur of half 3 en nog een boterhammetje gegeten.

Daarna begon Steve’s shift voor het laatste stuk. Niet meer zo leuk om te rijden, veel road work en verandering in snelheid. Je mag dan wel 70 mijl per uur op de 550, maar als je om de berg weer zo’n speed reduced area krijgt, rijdt het iets minder lekker door. Onderweg veel wind en aan de ene kant prachtig blauwe lucht en andere zijde waarschijnlijk regen aantal mijlen verderop. Wel weer een heel ander landschap, ook met niets te vergelijken van wat we eerder hebben gezien.

Onderweg nog een Fat Boy, ijsje uit de diepvries gegeten, want Jakkie valt een beetje in slaap. En eten helpt altijd… even haha. We hebben een paar campingopties, 1 aan het begin van Albuquerque en 1 wat verder de stad in. Maar ondertussen is het al bijna zes uur dus pakken we de KOA in Bernalillo net voor de stad. Ligt ook gunstig voor de Sandia Peaks kabelbaan die we morgen gaan doen.

We hebben vandaag 459.4 mijl gereden ppfff, dit was wel de langste rijdag van de hele reis. Gelukkig was er onderweg wel veel te zien, alleen het laatste stuk was ff doorzetten. Qua eten vanaaf gaan we de restjes opmaken. Tonijnsalade, left over beef brats, tomaatje, quesedilla’s, komkommer. Tapa’s op z’n Steve- en Jakkie’s zeg maar. Beetje home-, USA- en Mexicooooohooostyle.