We’re on a road to nowhere!

Gisteravond niet kunnen bbq-en, jammer want we hadden wilde hamburgerbouwplannen. Het waaide echt te hard en regende ook wat, niet zoals bij ons, dat het ff lekker doorregent, maar te weinig, grote druppels. Dus toen hebben we maar scrambled eggs gedaan, waarvan meer aan de pan bleef plakken, dan op ons bord terecht kwam. Maar het was wel lekker.

Na de Jezus-mensen van de camping gedag gewuifd te hebben, vertrokken we om half 9 uit Loveland. Omdat we vandaag zo’n 450 km moeten doen, begint Steve met rijden en is het de bedoeling van Jakkie het 2e deel van de rit doet.

Eerst volgen we de interstate 25 north en rijden op deze weg Wyoming binnen. Jakkie zegt nog, tsjee overal Mc Donalds en Burger King. De brandstof is ook goedkoper, allemaal rond de 3.30. Zullen we vandaag dan tanken en een McAngusburgertje doen als lunch? Eerst tanken, want op de borden staat dat dit de laatste mogelijkheid is voor cheap gas in Wyoming. Is het dan duurder is Nebraska? Nou ja we moeten toch bijvullen dus. Wel getankt aan de 80 east bij Pine Bluff, geen hamburgerboer bij de exit.

We spreken af de eerst volgende Mc te pakken en dat Jakkie dan verder rijdt. Op de 80 crossen we Nebraska binnen, we maken weinig foto’s, want er is echt niets te zien onderweg. In Wyoming waren het alleen gele velden en af en toe een koe, Nebraska is niet veel beter. Heel vlak, net of ze na het passeren van de state-grens alle bergen gelijk afgeschaft hebben. Hier en daar een groen veld. Dat is maïs die beregend wordt, verder alleen graan. En hier dan minder grazende koeien, maar staan ze in grote getale in van die kale omheinde boxen. Waarschijnlijk klaar om in de burger te verdwijnen.

Ook bijna geen dorpjes onderweg, laat staan mensen of auto’s. Overal werd je doodgegooid met fastfood restaurants, maar nu… niets meer??? Dus Steve maar gewoon doorrijden, dat gaat dan wel weer goed, als er verder bijna niemand op de weg is. Eindelijk op de 385 bij Alliance ziet Jakkie een Mc Donalds, Steve moet er wel ff slippend voor remmen en draaien waar dat eigenlijk niet mag, maar om half 2 eten we toch eindelijk een Angus burger. Zo lang naar uitgekeken en tegenvallen dat dat voedsel dan weer doet… Maar goed, we hebben weer gegeten…

Nou dan rijdt Steve dat laatste stukje ook nog wel ff, omdat het hier zo saai is verwachten we ook geen mooie camping te vinden, maar als we stoppen bij Chadron State Park, krijgt Steve van eens een keer een vriendelijke, leuke vrouw een superleuke plek toewezen. De douches zijn dichtbij en er is ook een laundromat die niet zo veel kwartjes slurpt.

Dus de was gedaan en daarna toen het een beetje afgekoeld was een wandeling richting de Black Hills overlook. Dat was een beetje te ambitieus, want toen we als een flink eind door iets te stil gebied waren gelopen, bergje op – bergje af (ja ja het is hier minder vlak weer), bleek het nog meer dan een mijl te zijn. Dat zag Stefke niet zitten, want de teken van het gebied bleven ‘m maar belagen, omdat ie z’n benen niet geschoren had en van die lekkere sokken droeg. Dus de Black Hills hebben we jammer genoeg niet gezien, maar wel een flink uur ‘gesport’.

Daarna ging Jakkie douchen en dan eindelijk die hamburgerplannen ten uitvoer brengen. We hadden champignons, ui, sla, tomaat, Swiss cheese en bacon. Okay het brood was meer toast, die kregen we echt niet meer vers getoverd. Nou en wij die burger bouwen, zag er echt goed uit! Helaas zaten we allebei na 2 happen vol, zo bizar is dat. En zonde van de spullen, maar natuurlijk hebben we niet veel verloren laten gaan! :)