We zijn los!

Slik…. Dag Peggy…:-(

Zo lang weer naartoe gewerkt en ook erg veel zin in, maar inpakken, opruimen en afscheid nemen is toch wel een beetje een bevalling (valt tegen hè bedoelen we, van bevallen weinig verstand).

Alles moest weer eens vandaag gebeuren. Goede voornemens wat betreft voorbereiding, voorwassen, voorpakken, alles met ‘voor’ zeg maar totaal mislukt. Maar het is allemaal weer goed gekomen en we liggen nu lekker in het bedje van ‘de Valk’ zoals ons Royke da zo mooi zegt.

Het hondje missen is wel ff moeilijk. Met Angie zeiden we: ‘breng ze ff een dagje eerder dan kunnen we dweilen zonder dat die hond er elke keer doorheen loopt te klieren.’ Niet dat Angel minder lief was, maar Peggy is gewoon nog zo’n schatje dat ons iedere dag verrast met nieuwe streken. Peggy was ook verantwoordelijk voor het schuren van de vloer in plaats van efkes dweilen onder Angie’s bewind. Tjonge jonge wat een bagger van die vloer…. Maar ze is in goede handen, dus ook wel lekker een maandje geen hond de trap op en af hijsen (bakbeest) en geen gesnurk (ja! af en toe mag ze op bed, zo gezellig hihi, daaag goede voornemens….)

Verder niet heel diervriendelijk en ook wel tegen onze principes, maar konijnen hebben we niet meer. Furr en Fabergé wonen nu bij de buurvrouw en we hebben ze nog geen seconde gemist. Ooohh. Tuin blijft een stuk netter. Hond is mindermoordlustig en bovenal hoeven we geen oppasrooster te knutselen als we op vakantie gaan.

Koffers konden dicht. Das 1, maar we hebben nu zo’n weegding (speciaal voor koffers, geen schaal) en de koffer van Jakkie lijkt tussen de 21 en 22 kilo uit te komen. Netjuhssss! Steve zat weer met zijn outfits en make-up in de knoop en zit rond de 25 kilookes. Dat is echt te veel. We mogen deze keer maar 23 kilo, meer iets voor een tripje naar Vucht of Torentijd. Nee, het probleem is het statief voor de camera. Meeste mensen nemen een lichtgewicht voor op reis, maar Stefke heeft andere ideeën daarover. We zien morgen wel bij de incheck of we het misschien meekrijgen als handbagage.

Bij de Valk nog een vakantieborreltje met een bitterbal en het vakantiegevoel begint al een beetje te komen. Ook wennen aan het weer dagelijks typen van een verslag. Blijft best een klus. Moet ook een beetje te pruimen zijn voor de mensschen (hulder, julder, zullie en hullie) en een tikkeltje gedetailleerd voor onze eigenste vakansjiememmoories.

Deze keer geen bucketlist (pfieuw). Zoals eerder besproken minimale voorbereiding. De reis is echter wel goed uitgewerkt. Hopelijk valt het weer mee (nooit eerder in oktober geweest) en kunnen we alles volgens onze planning doen. Rondom Lassen Volcanic en Crater Lake National Park zijn er tussen 15 en 28 oktober winter road closures vanwege sneeuw…. Maar goed we zien wel, er is altijd nog een plan B (in ‘t koppie, niet uitgewerkt). Naar goed gebruik hebben we eerst de planning superstrak volgepropt, maar zijn we later - ouder en wijzer- een beetje gaan schrappen en nu ‘lijkt’ het best wel een aardig gebalanceerd geheel. Time wil tell :-).

Net als nu. Ben d’r weer ff klaar mee. 22:30 tijd om te pitten. Morgen om 6:40 heeft Steve de bus geregeld. En Jakkie weet nog niet wat ze aan moet in het vliegtuig dus morgen nog decisions dilemma’s decisions. Pfff geen stress, vakantie en ervan genieten. Doeidoeiiiiiiiiiiiiiiii