Man in black ~ Johnny Cash

Sampler plate. Dat is het toverwoord van de afgelopen twee dagen. Gisteravond was het toch een stuk drukker op Beale Street. Nu waren toegangswegen afgezet en werd iedereen gefouilleerd en werden ID’s gecheckt door een heel politieteam. We hadden niet specifiek een restaurantje gegoogled, dus we liepen gewoon ergens binnen. ‘Pig with an attitude’. Ach jeetje alleen maar vleesgerechten op de kaart (vindt Steve niet zo'n probleem), dit is echt een bbq-vreetschuur. We besluiten van de ‘appetizers’ de sampler plate te nemen en dan ergens anders het hoofdgerecht te doen. Nouwwww… Dat was echt niet meer nodig. De sampler is een vóórgerecht voor één persoon. Bordje nacho’s met cheese en pulled pork, paar kippepootjes en uienringen. Het was lekkerder dan verwacht, maar meer dan genoeg voor ons tweetjes.

Daarna nog een borreltje op het terras. Voor Steve een biertje en voor Jakkie een cocktail. Vraagt de mevrouw: ‘on the rocks or frozen?’ Zeg ik: ‘on the rocks.’ Kijkt ze me vreemd aan, schrik ik er weer van en zeg gauw toch ‘frozen’. Ja… En dan heb je een mierzoete slush puppy die bij iedere slok een brain freeze geeft en niet weg te krijgen is. Ondertussen hebben we wel met verbazing genoten van het gluren naar het uitgaansvolk hier in Memphis. De één nog dikker dan de andere. Écht we keken onze ogen uit.

Ook in Nashville gaan we ’s avonds voor de sampler plate bij Rippy’s Bar & Grill. Ook verrassend lekker: kippepootjes en wings, uienringen, spare ribs (die zelfs Jakkie lust!), soort rookworstplakjes, zoute dille augurken, stukje cheddar en van die groene pepers uit het zuur. We doen er een side of fries en coleslaw bij en we zijn weer helemaal tot de rand gevuld. Als afsluiter van de avond doen we nog een drankje bij de bar waar we vanmiddag ook al lekker gezeten hebben.

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken uit Memphis. Om 7:50 am reden we al. We pakken weer de interstate, nummer 40 deze keer. Dat is qua rijden een stuk saaier zoals we eerder al meldden. Al zouden we er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om binnendoor te gaan. Het landschap wordt onderweg namelijk wel al iets spannender. We kunnen bijna van bergachtig gaan spreken. Echter als we binnendoor gaan rijden zijn we nóg langer onderweg, daarom toch maar ff doorjassen op de interstate.

We bereiken rond een uur of twaalf Hendersonville. Was wel even flink wat opdrachtjes van de tomtom uitvoeren voor Steve rondom Nashville. We zijn in Hendersonville om een kijkje te nemen bij het graf van Johnny Cash. Dat valt een beetje tegen. Het is niet zo’n pittoreske – als je daarvan mag spreken – begraafplaats. Geen mooie stenen of tombes. Alleen platte platen met nepblommen. Die van Johnny Cash en daarnaast June Carter zijn wel iets meer gedecoreerd. Helaas mag je niet op het gras staan en de inscriptie is naar de andere kant gericht. Geen mooie foto’s dus.

Daarna lunchen. We hebben echt zwaar behoefte aan iets non-gefrituurds. Dan is sushi de welkome afwisseling. Beetje anders bestellen dan bij ons en de rijst is een beetje flauw, maar verder wel lekker. Vervolgens nog een half uurtje rijden naar ons hotel in Nashville. Best Western Downtown gemakkelijk gevonden. Mooie, schoon ogende stad, brede straten, weinig verkeer. De auto wordt gelukkig weer valet-geparkeerd. En na onze spullen op nette kamer gedropt te hebben, ff deo-tje doen en klaar voor rondje door de stad.

Werd iets langer dan een rondje. We hebben echter geen notie van tijd, omdat we geen telefoon of horloge bij hebben. Gelukkig boeit dat ook niet, want we zijn tenslotte op vakantie jaahhh! We bekijken wat winkels. Cowboylaarzen blijven in de mode hier. Heel veel schoenenwinkels, maar vooral heel veel cowboylaarzen… In leuke snoepwinkel geweest, waar ze nog live snoep maken. En nee, niets gekocht. Daarna in een saloon terechtgekomen. Football zitten kijken, we snappen er nog steeds geen reet van. Met aardige meneer gepraat. Gewoon een hele gezellige, ontspannen middag.