Memphis ~ Johnny Rivers

Vandaag een beetje uitgeslapen. Rustig aan opgestart. Oogjes van ons beiden ietwat opgezwollen. Terwijl we gisteren toch echt niet helemaal löss gegaan zijn. Jakkie vraagt of Steve ff wil kijken bij de receptie, want er schijnt gratis ontbijt te zijn. Steve kan ’t niet vinden. Net als thuis vindt Jakkie ’t wél. Het is niet veel, maar toch met een slap bakkie en een soort fruitslofje naar ons hol getogen.

Rond twaalven naar de Sun Studio’s gewandeld. Poehee het is weer hot hot hot. De warmte is hier in Memphis echter beter te doen, de luchtvochtigheid is een stuk lager. Het bezoekje aan de Studio’s is een mooie ervaring. Gek om te bedenken dat hier zoveel beroemdheden hun nummers hebben opgenomen. Het is niet groot, de rondleiding duurt ongeveer een uurtje. We scoren ook nog een shirtje voor Steve.

Terug in het hotel zoeken we ff een diner in de buurt van Loraine Motel. Nou wat een geluk; die zit er vlak naast. Deze keer wel met de waggie, bewegingslimiet voor vandaag al gehaald. Het blijkt ook wel leuk om door de stad te rijden, het is niet druk en we kunnen rustig genoeg rijden om een beetje om ons heen te kijken.

Bij Loraine Motel genoeg parkeerruimte. Gratis ook nog. Eerst naar ‘Central BBQ’. Ziet er authentiek uit. Bestellen is wel weer 17 vragen beantwoorden, maar het is weer gelukt. Pff al die opties… Steve neemt een beef brisket bbq sandwich, Jakkie een portobella met ‘goedah’ – sandwich. Om te delen nog een side of frittekûs erbij mét meejoo! Die ze natuurlijk weer vergeten. Dat vinden ze echt raar (hele scene van Pulp Fiction aan gewijd, je weet toch...). Broodje van Steve is wel lekker, die van Jakkie iets minder, de ‘goedah’ die voor onze eigenste Goudse kaas moet doorgaan ken d’r ech nie aan tippûh en ’t broodje is ook echt iets te kleffie. Maar verder niet vies ofzo hoor. We kunnen weer verder.

Eerst een rondje door het Civil Rights Museum gedaan. Dat is gelokaliseerd tegenover het Loraine Hotel en vanuit hier heeft James Earl Ray, Marten Luther King doodgeschoten. Wat nu het museumgedeelte is, was vroeger ook een hotel - en de badkamer van waaruit het fatale schot is gelost - is nog in originele staat. Verder is de exhibit wel heel erg uitgebreid, ontzettend veel tekst. We hebben wel een aantal nieuwe feitjes tot ons genomen, maar écht álles lezen en begrijpen zou niet lukken op één dag. Daarna nog even een kijkje genomen bij de hotelkamer van Marten Luther King, nummer 306. Dat is ook allemaal nog in originele staat, helaas zijn ze het nu wel aan het verbouwen, maar hierdoor mochten wij nog wel op de plek des onheils staan; vanaf 2014 kan dit niet meer heeft Steve gelezen.

Toen op het gemakske naar het hotel. De rest van de middag gerelaxt. Straks gaan we fijn weer uit eten en wat is geworden zullen we morgen in geuren en kleuren vertellen:).