Van Arizona naar Utah

Gelukkig hebben we nu weer redelijk goed internet. Nog niet eerder behoefte aangehad (snap er echt niets van?), maar zojuist een afleveringetje De Wereld Draait Door van afgelopen vrijdag en een Man Bijt Hond van de 6e gekeken. Wel met enige hapering, maar toch goed te doen. Geen heimwee hoor, Matthijs was nog net zo irritant af en toe:).

Het is hier weer een uurtje later, dus 8 uur tijdsverschil met NL. Vanavond Chili Con Carne gegeten, zelf gemaakt. Met frietjes, want daar wordt Steve dan weer blij van. O o o en o zo burgerlijk samen afgewassen... Daarna buiten op de tuinbank een kopje koffie, hebben we nog niet eerder gedaan 's avonds, want dan aten we zo laat of waren daarna te moe en voldaan.

Maar vandaag zijn we rond 4 uur hier in Moab aangekomen. De Canyonlands Campground voor 2 nachten gereserveerd bij chagrijnige muts, maar ok die moeten er ook zijn.

Vanochtend om 9.15 vetrokkken vanuit Wahweap, nog een laatste blik over Lake Powell geworpen. Lijkt bijna niet echt, maar een filmset, zo mooi en nu toevallig ook windstil. Het water van Lake Powell smaakt net als drinkwater, nee ik heb er niet van gedronken, maar proefde het toevallig een beetje gisteren, echt geen brak Veerse meer by the way

We moesten een stukje terugrijden over de 89 en daarna de 98 op. Dat was dezelfde weg als gisteren naar Antelope Canyon. Er staan weer mooie stippeltjes naast, dus een Scenic Road. De 98 leidt ons langs de White Mesa Natural Bridge en vervolgens gingen verder via de 160 richting Kayenta. Hier waren de bergen weer heel donker door bebossing en heet dus de Black Mesa.

Ook zagen we de hele tijd Hollandse vlaggen bij Indianenposten en verzamelpunten met veel auto's. Er stond alleen wel 'Welcome' op. Toch nog eens uitzoeken? In Kayenta hebben we getankt, 80 dollar binnen gegeven, alleen hadden we deze keer te weinig ingeschat, sloeg tie dus af bij 80. Jakkie geen zin om naar binnen te gaan voor meer. Dan maar een litertje minder...

Toen afgeslagen en de 163 door Monument Valley gevolgd. Op deze weg reden we Utah binnen. Monument Valley ook weer heel anders dan wat we al gezien hebben en ook weer heel erg schön (jahwol). Lijkt net alsof je in een oude Western zit. Asfalt weg- en paard erbij...

De 191 is de hierop volgende weg. Het zou volgens de MCNally Road Atlas geen Scenic Road meer zijn. En Jacky was al blij, want neehhh, de batterijen van de Canon weer leeg. Ligt niet aan de camera, want we hebben wel >700 foto's geschoten in 3 dagen ofzo. Maar de indicator van de battterij is voor ons te ingewikkeld...

Helaas:) was er weer van alles prachtigs te zien. Uta was in het begin terracottakleurige bergen en rotsen. Hellingen en afdalingen van 6-10%. Later weer groen en glooiend. Vervolgens in Blanding weer bruine rotsen met witte toppen. Proberen nog enigszins vast te leggen met de Sony, maar dat komt No where even near it.'

Daarna kwamen we langs Canyonlands, waar we morgen gaan kijken. Oeps Moab ligt toch nog wel een stukje verder, ongeveer 50 mijl. Steve wilde eerst met een 4x4 Canyonlands gaan doen, maar via internet toch een route met verharde wegen kunnen uitstippelen. Jacky dacht dat we de 50 mijl nog terug zouden rijden. Was dus helemaal niet erg geweest, want ook hier weer heel andere rotsformaties. Oranje afgerond, niet te omschrijven, moet je echt zien. Alleen nemen we andere ingang van Canyonlands, maar wie weet pakken we toch nog een stukkie mee voor de foto's. We hebben er nog maar honderdduizend:).

Programma voor morgen dus Canyonsland/Island in the Sky en Arches National Park. De batterijen zijn aan het opladen:). Nu nog ff wat nieuwe kiekjes voor jullie op trachten te loaden.