Hysterisch

Rond een uur of 8 wakker. Wel ff fijn hoor, geen wekker. Dan gaat Steve even koffie en een chocoladebroodje scoren. Alles op het gemakje en dan gaan we rond een uur of 11 de strip maar eens op. Eind oktober is het hier nog steeds stralend weer, beetje aan de warme kant wel, maar stukken beter dan in juni/juli.

We doen een rondje door de Mirage, schieten wat foto’s van de immens grote hotels aan de strip. Lopen toch richintg de Hawaiian Marketplace, want die zou hier toch echt moeten zijn. Als we ‘m dan eindelijk vinden naast Planet Hollywood, is er werkelijk níéts Hawaiiaans aan. Alleen wat stalletjes met prullaria… Dan eten we maar een bordje chinees voor de lunch.

Vervolgens doen we The Miracle Mile Shopping Mall. We sloffen er veel te lang door, echt geen leuke winkels en dodelijk vermoeiend! Daarna maar weer terug naar de kamer. Uurtje uitgepuft en weer op missie naar Fashion Show Mall. Het shoppen wil echt niet! Hele lijst met cadeautjes die we wilden kopen, maar allemaal niet te vinden. Niets leuks of keiduur. We zijn kapot, wat een gedoe toch! Gelukkig vinden we nog wel een gave kookwinkel en Steve koopt het mes dat hij al lang wil hebben. Verder zien we nog 100 leuke dingen, maar we zitten al aan ons gewicht met de koffers en trouwens… er is geen plek meer in onze keuken lol.

Dan zoeken we alvast de bushalte om naar Fremont Street te gaan voor vanavond en gaan daarna naar de kamer om ons een beetje op te waarderen om te gaan eten bij ‘The Buffet’. Daar deed Jakkie in 2012 zich onbeperkt te goed aan sneeuwkrabbepoten en was het eten echt wel veel beter dan we hadden verwacht van zo’n vreetzakkengedoe (of we hadden toen toch ietsje te veel gedronken).

Voor het eten gaan we eerst ons geluk een beetje beproeven. We kiezen de kast met de meeste herrie en lichtjes en waarachtig; hij geeft! Het is niet de hoofdprijs, maar gaan eten met 30 dollar in de plus is toch beter dan 120 in de min. Het eten is echt flut! Geen krabbenpoten. Rijst van de sushi is niet top, zachte, taaie pitabroodjes (das toch niet het moeilijkste gerecht…), droog vlees, pittige, maar flauwe salade… Ze kunnen het gewoon niet. Het is vanalles door elkaar: op het ene moment ben je collard greens aan het opscheppen en zo ligt er ineens hummus en dolma’s op je bordje (ja ok, dat doen we zelf). Het is gewoon te veel van een heleboel en allemaal net niet. Gelukkig hadden we 2 for 1 en waren we maar 30 dollar eraan kwijt.

Dan gaan we nog ‘even’ gokken en daarna is de planning om naar Fremont Street te gaan. We kiezen weer de meest hysterische kast en blijven de hele avond spelen zonder nieuw geld erin te hoeven proppen. Op den duur zijn we helemaal flippercasted (gaar en hotel de botel van al die herrie en lichtjes). We cashen uit met 79 dollar en dan morgen maar naar Fremont Street.