Sunglasses @ night ~ Tiga

Gisteravond hebben we de maaltijd maar weer eens overgeslagen. Echt geen puf meer om erop uit te gaan. Om negen uur gaan pitten om ‘s morgens weer fit te zijn. Rond half acht wakker. Jakkie de straten getrotseerd voor een caramel macchiato. Het was niet zo ver lopen en in vergelijking tot die stroeve bakjes in de hotels, zeker de moeite waard. Daarna maar eens een paar dagen foto’s uploaden. Nog niet helemaal bij, want het kost net iets te veel tijd telkens.

Rond elf uur een stuk van Ocean Drive gewandeld op zoek naar de Big Bus Tours. Steve wil niet fietsen en dat Segway-gebeuren kost weer $200,- borg per persoon. Dus is de keuze gevallen op een busritje. Snelle manier om een stuk van de stad te zien – dachten we… Er zijn twee lijnen; beach en city. Wij zitten aan ‘beach’ dus eerst die route. Duurt zeker een uur, maar we hebben een hele leuke tour guide. Ellie Grass, een grappig meisje met duidelijke stem die echt wat interessants te vertellen heeft. We zien hotels die in verschillende films een rol hebben gespeeld, waar gangsters en celebritys verblijven, huis van Usher, Anthony Bourdain’s favoriete hotel en ga zo maar door.

Ondertussen staat de zon hoog aan de hemel en schroeien we ons lichtelijk gebruinde huidje rood. Er zijn ook veel stoplichten en als we niet rijden dus ook géén verkoeling. Na de blauwe lijn over op de rode ‘city line’. Helaas niet meer met Ellie, maar met een ouwe, saaie knakker. Hij vertelt zo onduidelijk en eentonig dat als hij ‘on your left side blablabla’ zegt, we niet eens de behoefte voelen om te kijken. Het plan is om te lunchen in Little Havana, dat is natúúrlijk aan het einde van de rit. Anderhalf uur later - helémaal gaar met een déjà vu treintjes-gevoel (er komt geen eind aan, dat gevoel!) – bereiken we dan toch Little Havana.

Wel lekker gegeten. Ceviche als voorgerecht en daarna een flank steak voor Steve en seafood platter voor Jakkie. Toen moesten we terug op de bus en waren onze gebeden iets te goed verhoord; keiharde plensbui. Het regende zelfs in de bus. Gelukkig hadden we het langste stuk van de route al uitgezeten, dus vrij snel weer terug op South Beach, waar de zon gewoon onveranderd scheen en het helemaal niet geregend had…

Terug op de kamer de prachtig rode armen van Jakkie bewonderd en hihi een permanente zonnebril bij Stefke B-). Dat ons bleekscheten dát op de laatste dag nog even moet overkomen, we zijn echt een lappendeken allebei. Fifty shades of red, brown & white… Nu een korte douche, beetje bijkomen en dan vanavond nog wél een rondje Ocean Drive. Morgen móét Jakkie nog vroeg naar het strand anders vliegen we straks terug zonder een glimp van het wereldberoemde zuid strand gezien te hebben:(.