I want to break free ~ Queen

Steve had de wekker om zes uur gezet en ging er nog gelijk uit ook. Misschien mede omdat er gisteren een enorm insect naar binnen vloog, die we niet naar buiten kregen en toen was ie ineens kwijt… Het was nog donker, maar toen het licht begon te worden tijdens het opruimen, douchen, ontbijten, inpakken etc. – was het uitzicht wel weer heel bijzonder. Hele andere soort mist / smoke tussen de bergen. Nou het was toch nog wel een klus om alles weer bij elkaar te zoeken. Het was maar goed dat Steve zo’n vroege vogel was, want pas om acht uur reden we weg.

We moeten onze mening over Smoky Mountains NP wel bijstellen. We hadden gisteren gewoon de verkeerde hoek gekozen. New Found Gap was wel heel mooi en bijzonder. Daarna reden we nog richting Clingmans Dome en onderweg zagen we nog - écht heel gaaf - een beer en drie kleintjes. Clingmans Dome is de hoogste berg van de Smokies; hier erg bijzonder uitzicht. Hele mooie smoke met de toppen van de lager liggende bergen die erdoorheen piepen. Wel een beetje frisjes op bijna 7000 voet.

Toen een heel stuk afdalen. Korte pitstop rond tien uur bij Oconaluftee visitor center. Onze fris opgebakken stokkies daar opgegeten. Heerlijk, ze waren nog knapperig. Tomatensapje erbij en toen de rest van de reis. Volgens de tommie vijf – zes uur rijden. Bijna nog een stukje van de Blue Ridge Parkway gereden (puntje van de lijst), maar dat was links en de motmot wilde rechts.

Verdere route van vandaag dusdanig gepland dat we zo min mogelijk interstate pakken. Eerste stuk was nog Cherokee-gebied, maar dat was heel toeristisch. Niets aan. Vervolgens flink aantal highways, niet spectaculair, maar wel leuker om te rijden. Vooral ook omdat we na het Cherokee-gebied voor bijna twee uur haantje de voorste gespeeld hebben met een oudere meneer die we in eerste instantie 'de remmert' noemden. 'Kijk daar heb je die remmert weer.' Hij had zo'n bordeauxrode hoerensloep en z'n maat op de bijrijdersstoel, de vrouwtjes achterin. Hij vertrekt geen spier telkens als hij ons weer inhaalt. Wij rijden op de cruise dus iedere keer als tie weer op z'n remmetje aan het pompen is, gaan wij er maar weer voorbij.

Helaas geen bordje van North Carolina gezien om te fotograferen en ook die van Georgia deze keer gemist. Die van South Carolina stond zo onhandig dat óók deze de foto niet gehaald heeft:(. Rond half vijf zei de tomtom: ‘bestemming bereikt.’ Helaas geen Extended Stay te vinden. Wel alle mogelijke fastfoodketens in deze wijk. Dus we kunnen weer… (blèh). Nog maar een rondje, rondje andere kant. Toch maar eens even vragen. Wel in deze hoek, maar net aan de andere kant. Redelijk hotel, niet top; zeker geen extended stay!

Steve mocht het eten kiezen, maar Pancho’s was er sneller hihi. De eerste de beste die we tegenkwamen was een Mexicaan dus. FF snel gebunkerd, was niet zo lekker als Mexi-Wing IV, het interieur zag er wel een stuk beter uit, maar dat zegt niets over het eten blijkt maar weer eens.

Nu zitten we op het bed. Af en toe weer een kriebeltje brrr. Morgen maar vroeg de wantsen en bedmeiden van ons afspoelen. Én gatzákke weer geen föhn!