Jackson ~ Johnny Cash & June Carter

Jakkie: ’We want to check out, because we didn’t realise that Brandon was so far away from Jackson.’ Paki: ‘But but… it’s only a twenty four hour cancelation… And Jackson is just twenty minutes away.’ Steve: ‘Yeah you can keep your money, we just want another hotel!’ We deden ff iets omwille van de YOLO-pact (check!).

Vanochtend eerst ontbijt in Hotel Provincial. Daarna New Orleans uitgereden. Beetje jammer, want we hadden nog wel een dagje langer willen blijven. We hebben Frenchman street niet bezocht; daar is goede live muziek en schijn je (volgens Judy) ook goed te kunnen eten. Ook waren onze foto’s van de city tour niet zo goed omdat we stabilizer op één of andere manier hadden uitgezet. Dom dom! Het is echt wel een mooie stad om nog wat langer te verblijven. Maar road trippin’ is keuzes maken en nie zaguh…

Oak Alley Plantation is het eerste reisdoel. Jakkie loodst de waggie de stad uit en via interstate 10 en via highway 310 het plantagegebied in. Eén en al bruggen, de één nog hoger dan de andere – geen idee waarom zo hoog- maar na een uurtje komen we aan bij de plantage. Pfff we snappen wel waarom ze gefixeerd zijn op hun river breeze want rond een uur of 10 was het al 35 graden.

Ondanks de warmte is Oak alley Plantation wel de moeite waard; hele rustgevende sfeer, totaal geen lawaai, hele mooie eikenbomen en de rondleiding in het huis is informatief en niet ellenlang. Het is niet super uitgebreid en na anderhalf uur hebben we het wel gezien. Tijdens de rondleiding in ‘the mansion’ rook het al de hele tijd naar munt - Jakkie opperde nog terloops dat ze er zin in mojito’s van kreeg – en heel toevallig serveerden ze in de tuin ‘mint juleps’. Aangenomen dat het een soort icetea was, gewoon eentje besteld. Even later zat Jakkie om 11:15 lekker aan ‘two parts of bourbon blended with one part of homemade mint sirup’. Dat is een mooie afsluiter van de morgen! Gelukkig had Stefke een watertje, want die moest nog chauffeuren…

Stukje teruggereden richting New Orleans, daarna interstate 55. Onderweg nog ff getankt en bij Wendy’s geluncht. Ze had een ‘baconater’ voor ons bereid; voor Steve een triple en voor jakkie braaf een single (hardloopsjoes nog niet gebruikt: (). Daarna 159 mijl rechtedoor… Pffff. Landschap veranderde wel iets, werd iets heuvelachtiger, minder bayou, swamps, oak trees, spanish moss en bruggen, maar echt spannend is het niet geworden. Ondertussen wel Louisiana verlaten en weer terug in Mississippi.

Rond een uur of vier Red Roof Brandon bereikt. Eigenlijk was het bij de eerste aanblik al niets. Maar toch nog vol goede moed de koffers en de rest van de zooi naar binnen gesleept. Er stonden al wat auto’s met plakband-ramen op de parkeerplaats – dat geeft de burger moed… Een paar licht getinte hangnegers in de lobby en een paki aan de desk. Uhhhh. ‘Red Roof under new ownership.’ We hebben ff gebruik gemaakt van de wifi op de kamer, die redelijk netjes was, maar toen lekker een ander hotelletje in down town Jackson geregeld. We zijn hier tenslotte voor de lol en niet aan het werk ofzo… Alles weer terug in de wagen geladen, de paki een beetje verbouwereerd achterlatend.

Het nieuwe hotel was ongeveer twintig minuten rijden. Met een exit aan de linkerkant van de snelweg houden we het wel spannend... Is niet helemaal top – beetje erg jaren tachtig, maar wel schoon en goed onderhouden. Zitten allemaal oudjes te genieten van de bloemenpatroontjes, houten lambrisering, allemaal zitjes met open haard en kneuterige bankstellen én gratis popcorn. Voor ons dan wel weer prettig; happy hour! Gratis wijn en bier, mag ook nog eens mee naar the pool. Waar we ff lekker gepoedeld hebben. Beetje afkoelen vandaag kan geen kwaad. 100°F = 37.7°C!