Jeep!

Leuk! Jakkie wordt wakker met branderige bobbeltjes in haar nek. Flashback… O ja dit is al eens voorgekomen in 2010, 2012 en niet in 2013, omdat toen vanaf dag 1 factor 50 als gezichts- (en nek) crème diende. Ff totaal vergeten dat ze niet gemaakt is voor in de zon. Joepie zonne-allergie:-P. Hopen dat een extra dikke laag dagcrème met factor 35 het niet erger maakt. Wil niet terugkomen als Gerrie Rindtegel….

Spulletjes gepakt voor een dagje off-roaden. Vanaf de office worden we naar de Jeep Rental gebracht. Is 2-3 km, maar in deze hete omgeving wil je zo min mogelijk (in de zon) lopen. Nog even de formaliteiten, maar binnen no-time zijn we op weg in onze übertoffe rode Jeep Wrangler. Die willen we thuis ook wel! Komen we zeker de dijk op als het gesneeuwd heeft thuis:-).

Titis Canyon is de eerste missie. Via Beatty Cutoff eerst naar Rhyolite Ghost Town. Dat is niet zoveel soeps. We zijn nu wel al weer even in Nevada geweest. Jakkie rijdt de wagen in over de gladde wegen (snelheid en steden is haar ding), Steve neemt het stuur over bij de dirt road (techniek en hobbels is zijn ding) die ons over rotsblokken, smalle spoortjes, switchbacks, kuilen naar de narrows brengt; Titus Canyon genaamd. Aanrader voor iedereen. Supermooie route. Goed te doen met 4-wheel drive (verboden voor camper en gewone auto’s etc.). Lekker rustig, maar 2 Andere auto’s gezien.

Daarna terug richting Furnace Creek. We stoppen nog onderweg om ons meegenomen broodje op te eten. De tijd vliegt echt! Natural Bridge is de volgende stop. Jakkie gaat deze niet zo lange gravel road rijden. Dat gaat toch lekker joh met deze auto, niks geen gerammel. Voor natural bridge moeten we weer eens de benen strekken voor de verandering. Een omhooglopend pad op in de brandende zon. De boog is wel mooi (wel eens mooiere gezien) en je kan ook nog door naar een waterval, maar dat doen we lekker niet. Als we terughobbelen over de dirtroad maant een tegemoetkomende auto ons te stoppen. 2 Chinezen die willen weten of ‘the drive’ het waard is? Wij beamen dit volmondig en adviseren ze zeker tot aan de waterval door te lopen. ‘Really beautifull, lots of water!’ Hihi geen idee:-P.

Daarna ‘The Devils Golfcourse’. Hoef je niet voor te lopen. Vrij makkelijke dirtroad naar open plek met mooi uitzicht over onmogelijk ruw knollenveld wat ontstaat als water verdampt in bepaalde grondsoort. ‘Golfcourse’ mede doordat er overblijfselen van zout ontstaan die op golfballen lijken. Die hebben we niet kunnen spotten, maar stonden wel op het infobord.

Als laatste doen we de ‘Artist Drive’. Dit is een verharde weg en zou misschien met de camper nog gelukt zijn. Is verboden voor vehicles over 25 ft. En wij zijn 25ft met de camper, maar toch veel fijner om ff met het Jeepje door te karren. Ook een aanrader. Kleurrijke bergen, door canyons, flinke ‘dips’ waar langere voertuigen in zouden kunnen blijven steken en wat nauwe bochten die trickie zijn. Zoveel kleuren dat het soms bijna niet echt lijkt te zijn. Death Valley is werkelijk van ongekende schoonheid!

Daarom bewaren we Dante’s View, Twenty Mule Team Canyon en ‘The Racetrack Playa voor een volgende keer. Om 4 uur tanken we de auto weer vol (40 dollar, valt mee) en brengen ons schatje naar zijn baas. Het meisje van Farabee’s brengt ons terug naar Furnace. Vandaag gaan we niet zelf kokkerellen, maar laten we ons eens verwennen in ‘the Saloon.